Konie hanowerskie to dziś jedna z najbardziej pożądanych ras, które są najchętniej wybierane do wyczynowego sportu. Pełne wdzięku, elegancji, chętne do nauki i o doskonałym charakterze. Koń hanowerski najlepiej sprawdza się w dyscyplinie ujeżdżenia oraz skoków przez przeszkody, osiągając znakomite wyniki na mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich. Przeczytaj więcej o tej rasie!
Koń rasy hanowerskiej - historia
Konie hanowerskie swoją nazwę zawdzięczają niemieckiemu regionowi w północnych Niemczech - Hanower (niem. Hannover), który na początku XVIII wieku stał się częścią imperium brytyjskiego. Konie te były hodowane do prac rolniczych, zaprzęgu oraz jako konie kawaleryjskie (wojskowe).
W 1735 r. król Wielkiej Brytanii i Irlandii Jerzy II założył Stadninę Koni Dolnej Saksonii w Celle, co dało początek hodowli konia hanowerskiego. Kojarzono tam konie pruskie, holsztyńskie, hiszpańskie, meklemburskie, uzupełniając je końmi pełnej krwi angielskiej i półkrwi. Krzyżowanie ich pozwoliło na uzyskanie konia o bardziej szlachetnej budowie i ruchu.
Po śmierci Wilhelma IV nastąpił rozpad unii brytyjsko-hanowerskiej w 1837 roku, gdyż na mocy prawa, tronu Hanoweru nie mogła dziedziczyć kobieta - królowa Wiktoria. Od tego czasu w Celle hodowano konie robocze i kawaleryjskie, aż do czasów wszechobecnej motoryzacji.
W 1867 r. hodowcy założyli stowarzyszenie, którego celem było wyhodowanie konia powozowego i wojskowego, a w 1888 r. opublikowano pierwszą księgę stadną. Od 1922 r. Stowarzyszenie Hanowerskie w niemieckim Verden prowadziło rejestr hodowlany tej rasy.
Obecnie Stowarzyszenie Hanowerskie należy do najbardziej utytułowanych ksiąg stadnych w skokach przez przeszkody według rankingu WBFSH i FEI od 2001 r.
Jak rozpoczęto produkcję nowoczesnych koni hanowerskich
Po II Wojnie Światowej wzrosło zapotrzebowanie na konie sportowe oraz do wszechstronnego użytku. Nastąpił powrót do uszlachetniania rasy końmi pełnej krwi angielskiej, a także krzyżowania ich z reproduktorami rasy trakeńskiej i angloarabskiej (m.in. ogiery Semper Idem, Der Löwe XX, Abglanz). Hodowla z powodzeniem zmieniła kierunek, dając nam dziś znany typ konia hanowerskiego.
Kluczem do sukcesu rasy hanowerskiej była rygorystyczna selekcja stada hodowlanego oraz gotowość hodowców do dostosowania się do zmian popytu. Wtedy też doszło do pełnej stabilizacji cech dziedzicznych.
Koń hanowerski – hodowla - pogłowie koni hanowerskich
Dziś największe pogłowie koni hanowerskich znajduje się w rodzimym Hanowerze w Niemczech, w tym we wspomnianej stadninie krajowej w Celle w Dolnej Saksonii. Wiele prywatnych hodowli koni hanowerskich rozsianych jest po całym świecie.
W obrębie rasy prowadzona jest wnikliwa kontrola wartości użytkowej koni (ogierów i klaczy). Koni, które nie spełniają wymogów księgi stadnej (wzoru rasy) nie uwzględnia się jako reproduktorów, ani klaczy hodowlanych.
Konie hanowerskie - budowa, charakterystyka i opis rasy
Koń hanowerski to elegancki koń gorącokrwisty o harmonijnej budowie ciała i średniej wielkości. Charakterystyczna jest najczęściej duża głowa z garbonosym lub prostym profilem, wysokim czołem i dużymi oczami, osadzona na długiej szyi. Konie hanowerskie mają wydłużony grzbiet, mocno zaznaczony kłąb i skośne łopatki o prawidłowej budowie. Kłoda szeroka i głęboka.
Koń hanowerski ma duży, czasem nieco płaski i kanciasty zad zakończony wysoko osadzonym ogonem. To sprawia, że rasa wygląda nieco jak koń pociągowy - stworzony do ciężkiej pracy. Stawy wyraźnie zarysowane, silne lędźwie i mocne tylne kończyny o prawidłowej dźwigni, z dużymi kopytami, pozwalają koniom hanowerskim na dużą skoczność i wydajny, energiczny ruch.
Wysokość w kłębie: 160-185 cm (dla większości hodowców celem jest uzyskanie konia o wzroście 165 cm)
Maść: wszystkie podstawowe - kasztanowa, gniada, siwa i kara
Ile waży koń hanowerski?
Jak większość ras gorącokrwistych w tym typie, koń hanowerski waży ok. 650 kg. Waga może się jednak różnić w zależności od wzrostu, wieku i posiadanej masy mięśniowej.
Więcej na ten temat przeczytasz w naszym artykule "Ile waży koń?".
Koń hanowerski – użytkowanie
Obecnie to rasa konia najchętniej wybieranego do sportów jeździeckich, szczególnie do takich dyscyplin jak skoki przez przeszkody i ujeżdżenie. Koń hanowerski jest spotykany również w WKKW i w zaprzęgu.
Koń hanowerski jest szlachetnym koniem z naturalną równowagą, impulsem i eleganckimi, elastycznymi ruchami, charakteryzującymi się płynnym kłusem, okrągłym, rytmicznym galopem i stępem po ziemi. To atletyczny sportowiec o silnych nogach i tzw. prostokątnej ramie ciała
Konie hanowerskie świetnie sprawdzają się również jako konie rekreacyjne. Cenione są ich cechy charakteru - inteligentne, opanowane, chętnie uczące się. To właśnie te cechy sprawiają, że koń hanowerski cieszy się dużą popularnością.
Cena koni hanowerskich
Koń hanowerski ze względu na swoje sukcesy w turniejach, potrafią osiągać wysokie ceny. Oprócz dobrze znanej selekcji ogierów hanowerskich, Stowarzyszenie Hanowerskie organizuje raz w roku aukcję w Verden w Niemczech. Co ciekawe, najdroższy koń wystawiony na aukcję był wart aż 2,1 miliona euro!
Cena konia hanowerskiego waha się w zależności od jego pochodzenia, wieku, płci, a także sukcesów sportowych. W Polsce ceny znajdują się w przedziale od 30 tys. do 200 tys. złotych.
Znane konie hanowerskie
Wiele koni tej rasy na zawsze zapisało się na kartach historii jeździeckiej, dzięki swojej niesamowitej karierze na arenach międzynarodowych. Ogiery hanowerskie są chętnie wybierane jako reproduktorzy, a ich potomstwo ma na swoim koncie równie wiele sukcesów.
Warto dodać, że konie hanowerskie znajdowały się w każdej z 6 drużyn, które zdobyły złote medale olimpijskie w skokach przez przeszkody (2000, 1996, 1992, 1988, 1964, 1960).
Poniżej przedstawiamy sylwetki kilku koni hanowerskich, które warto znać!
Gigolo i Isabell Werth
Wałach niemieckiej hodowli - Gigolo (ur. 1983, po Graditz), to koń hanowerski, z którym Isabell Werth zdobyła cztery złote medale olimpijskie w latach 1992-2000 i dwukrotnie otrzymała podwójne złoto drużynowe i indywidualne podczas FEI World Equestrian Games w 1994 r. Hadze oraz w 1998 r. w Rzymie. Był to koń, z którym Werth współpracowała aż 20 lat!
Goldfever i Ludger Beerbaum
Kolejny koń hanowerski, tym razem znany na międzynarodowych konkursach skoków, jest ogier Goldfever I (ur. 1991, po Grosso Z), należący do Ludgera Beerbauma. Para ta zdobyła drużynowe złoto olimpijskie w Sydney 2000, złoto drużynowe i srebro indywidualne podczas Mistrzostw Europy w Donaueschingen 2003, srebro drużynowe i srebro indywidualne podczas Mistrzostw Europy w Mannheim 2007. W uznaniu za wybitne sukcesy ogier Goldfever, został uwieczniony na Aachen Walk of Fame w 2015 roku. Goldfever podczas swojej kariery otrzymał nagrody na łączną kwotę ponad 2,3 miliona euro. Na swoją sportową emeryturę przeszedł po starcie w CHIO w Akwizgranie w 2009 r. W 2010 r. został uhonorowany nagrodą Hanowerskiego Ogiera Roku. Obecnie jest używany do hodowli.
Shutterfly i Meredith Michaels-Beerbaum
Shutterfly (ur. 1993 po Silvio) to wałach, koń hanowerski, który wraz z zawodniczką Meredith Michaels-Beerbaum zdobył w swojej karierze nagrody o łącznej wartości ponad 3,5 miliona euro. Niektóre z jego zwycięstw to trzykrotne złoto podczas finału Pucharu Świata i podczas Grand Prix Rolex w Akwizgranie 2005, a także podczas finału Top Ten. Ten koń hanowerski zdobył też dwa brązowe medale na Światowych Igrzyskach Jeździeckich (WEG) 2006, indywidualne złoto i srebro drużynowe na Mistrzostwach Europy w Mannheim. Pięknym podsumowaniem kariery Shutterfly była Nagroda Europy w Aachen 2011, którą otrzymał w wieku 18 lat i po której oficjalnie przeszedł na emeryturę. Żegnało go 55 tysięcy oddanych fanów, którzy zgotowali mu owację na stojąco. Dziś wałach przebywa w Thedinghausen.
For Pleasure i Lars Nieberg oraz Marcus Ehning
For Pleasure (ur. 1986, po Furioso II) - ogier, koń hanowerskim który swoje sukcesy odnosił z Larsem Niebergiem, a od 2000 r. z Marcusem Ehningiem.
Do najważniejszych zwycięstw For Pleasure należą:
Złoto indywidualnie podczas Grand Prix w Zurychu (2004) i w Göteborg (2003), a także w CSI-W w Leipzig (2004), Pucharze Świata w Genewie (1996) i Brukseli (1996).
Złoto drużynowo na IO w Sydney 2000 oraz na IO w Atlancie(1996), a także podczas Mistrzostw Europy w Donaueschingen 2003, Hickstead (1999) i Manheim (1997).
W wieku 20 lat For Pleasure pożegnano podczas wzruszającej ceremonii, która odbyła się w 2006 roku w Aachen CHIO. Decyzję o końskiej emeryturze podjęto z powodu kontuzji (uszkodzenie ścięgna). Koń odszedł w 2011 roku, będąc jednym z ważniejszych reproduktorów i koni skokowych Niemiec.
Podsumowanie
Koń hanowerski pochodzi z północnych Niemiec, byłego Królestwa Hanoweru, gdzie od 400 lat istnieje kwitnący przemysł hodowlany. Rasa rozprzestrzeniła się na wszystkie pięć kontynentów i reprezentuje dziś jedną z najwybitniejszych ras koni wierzchowych na świecie.
Co ciekawe, koń hanowerski ma jedną z najdłuższych identyfikowalnych linii genetycznych w świecie koniowatych.
Spokojny, zrównoważony, chętnie poddaje się jeźdźcowi, przyjmując pomoce. Koń hanowerski był hodowany od wieków, aby stawić czoła różnym wymagającym warunkom. Dziś to świetny sportowiec, odnajdujący się w większości dyscyplin jeździeckich i odnoszący w nich międzynarodowe sukcesy.
Produkt dodany poprawnie do Twojego koszyka
